Het viel nog niet eens mee om in de zorg te komen, moet ik zeggen. Ik kwam thuis, maar bleek geen registratie te hebben als candidaat-thuiszorgverpleging bij enige instelling in het Haagse. Als zich zo’n administratief defect voordoet bestaat men niet, waar men zich ook aanmeldt. Dat deed ik overigens de nacht van de 12e op de 13e december verbeten, toen bleek dat de bandages, plastic hechtingen en toebehoren niet goed op elkaar pasten en ik bleek te lekken. Ik op een gegeven moment had ik toch beet bij het Medisch Centrum Haaglanden Westeinde hier ter stede.
Er zou terstond een verpleegkundige komen en die kwam waarachtig ook nog. Midden in de nacht, na twaalven. Ook al was ik niet aangemeld. En dus, in zekere zin, een lekkende illegaal binnen het systeem te zijn. Monter wentelde de kundige mij om en om, om een juiste kijk op mij te krijgen als medisch object dat niet beantwoordde aan standaardprecondities van de beloofde zorg. En verrichtte het nodige en onbegrijpelijke. Het is goed zulks bewust te ondergaan. Omdat men dan weer aan den lijve mag ondervinden dat men weliswaar naar Gods beeld en gelijkenis geschapen is, maar dat ook dat niet tegen niet-aangemeld lekken helpt.
De andere dag, wanneer het heilzaam licht toch nog aan de kim schijnt te kunnen lumieren – en daghet in Het Oosten, het mocht nog worden vroeg – vervoegde zich wel degelijk een cordate coördinatrice die mij kwam rekenen tot haar verzameling hulpbehoevenden ook al was ik nog ongeregistreerd. Zij meldde tevens in technisch jargon wat ik nog steeds niet in voorraad had als noodzakelijke medische hulpmiddelen en wat ik nog moest bestellen via Sint Antoniushove te Leidschendam in de juiste termen, met opgave van maten in millimeters en merken. Daarbij behoren ook nog lange cijfermatige reeksen, waarbij men zich niet mag vergissen – dat mag men in deze digitale wereld al heel lang niet meer, ook niet bij leestekens – en aanwijzingen over diameters, stansopeningen, lengtes en breedten.
Ik kwam dusdoende tot aanmerkelijk proza dat ik zelf bij teruglezen nauwelijks begreep, maar wat mij wel de juiste bestellingen opleverde. Blij dat ik in de school toch nog goed heb opgelet, ook al kregen we wel wat teveel Latijn en Grieks. Ik kwam moeiteloos tot de volgende zinswendingen. Zulks in de correspondentie met Sint Antoniushove. “Mijne dames en heren, ten vervolge van het telefonisch gesprek dat u en ik voerden de 29e om ongeveer 9.15u over de thuisverpleging ten aanzien van de door de wijkverpleging aangebrachte voorzieningen leg ik u nog het volgende voor, ter bespreking op 4 februari as. Ik zal om 9.30u mij overigens al bij uw receptiebalie vervoegen om het formulier voor het laboratorium ter fine van bloedafname op te halen teneinde om 11.00u de resultaten van de bloedmonstering te kunnen bespreken op infectiewaarden, nog resulterend uit de dubbelzijdige buikvlies ontsteking die op de 7e januari door u geconstateerd werd.
Deze leidde tot spoedopname teneinde geconcentreerd antibiotica toe te dienen en buikvocht af te nemen. Ik ben niet geheel zeker dat voldoende vocht afgetapt werd en dat de ontsteking volledig onder controle is, omdat bij platliggen in bed toch zich ademnood voordoet resulterend in hoesterigheden. Weliswaar niet zo ernstig als de 7e, uiteraard, maar het dient toch onderzocht.
Wat de thuiszorg betreft constateer ik discrepantie in de afdoening van de infecties door Evita door de verschillende verpleegkundigen. Het gaat om de afbakening van de flens. De ene verpleegkundige wil deze nauwaansluitend aftekenen op de roos die dus volledig omvat wordt door de nadien aan te brengen plastiek ring. Tevoren strooit die kundige daar, rondom de roos, dan poeder uit rondom de wondranden. Er is dus géén ruimte waarin een wondje, al dan niet bloedend, alsnog vrij blijft. Daartegenover tekent de andere kundige de mal via de meetkaart ruim op, op basis van 1/36mm, zodat juist wel ruimte vrij blijft.
Zulks om de wond vrij te houden hetgeen genezing zou begunstigen. Soms wordt dan die poeder wel uitgestrooid, soms niet. Terwijl de verpleegkundige, die u aan de lijn had op de 28e, vindt dat dat uitstrooien binnen de wond absoluut niet moet gebeuren. Op dit moment krimpt de roos gaandeweg. Ik vermoed dat er gewacht moet worden totdat een middellijn bereikt is van 30mm of daaromtrent. Waar het mij om gaat is, dat deze verschillen van inzicht in de passende afhandeling en afhechting via de plasticfolie door u worden weggenomen en dat één benadering bij uitsluiting wordt gekozen als uitgangspunt. Ik begreep voorshands dat u de bepoedering niet aangewezen vindt en dat voorts flens, mal en roos precies moeten aansluiten.
Omdat ik bij de diverse verpleegkundige handelingen plat moet blijven liggen omdat de wond vrij ligt, kan ik niet goed zien wat de diverse verpleegkundigen precies wel of niet doen. Ik moet straks zelf de plasticafhechtingen via de strips met de becijferingen 1, 2, 3 en 4 kunnen aanleggen. Zonder aarzelingen in de daarbij als uitgangspunt aan te nemen mal en de ruimtes tussen mal en ring. Dat zal al moeilijk genoeg zijn. Kunt u de wijkverpleging aanwijzingen dienaangaande geven en kan ik daarvan digitaal afschrift krijgen? Ik wil weten en kunnen constateren welke genezingsmethode wordt gehanteerd en waarom. Mijn opperhuid blijft opmerkelijk gevoelig. Daar zal vermoedelijk geen medicamenteuze soelaas tegen te bieden zijn, veronderstel ik. Kwestie van constitutie. De berichten daarover zijdens de kundigen zijn nogal uiteenlopend. Ook, dat gaf ik al aan, wegens taalproblemen. Dat is thans onvermijdelijk bij de huidige krapte aan verpleegkundig personeel, maar de gevolgen daarvan kunnen toch wel zoveel mogelijk verminderd worden.
De thans vanwege Mediq geleverde dunnere plastic stripsafhechtingen volgen beter de huidplooien en de onregelmatigheden van de opperhuid van de buik dan de wat stuggere halve maantjes. Het geleverde uit te sprayen reinigingswater werkt verlichtend mits zacht ingewreven. De ringen en de zakken CONVATEC REF: 416423* CE die Mediq levert werken nu gemiddeld goed. Zijn er geen medisch verantwoorde draagbanden voor die zakken die lijken op de geijkte cumberbands of taillesjerpen die men ook wel onder een klassieke smoking draagt? Ik moet de zakken beslist niet afknijpen, heb ik gemerkt. Dat verdragen de afhechtingsstrips met kleefband niet echt wanneer men zich min of meer abrupt beweegt. Die strips zijn bij de CONVATECzakken goed, mits men dan de achterliggende bewaarzak ook bezigt.”
Ik vrees echter dat men de Nederlandse taal volledig machtig moet zijn, om deze vraagstellingen adequaat te kunnen beantwoorden. Dat moet in onze multiculturele samenleving enigszins problematisch zijn, meen ik in de Schilderwijk te kunnen vaststellen