Gemeen overleg

De inleiding van de afkondiging van een wetsbesluit rept altijd van gemeen overleg als het besluit algemeen verbindend is. Dat was voor Willem I niet vanzelfsprekend in 1814. Hij vond dat de volksvertegenwoordiging gewoon een hoog college van staat was. En dat dat college adviserend moest zijn bij dergelijke wetsbesluiten. Weliswaar een belangrijk advies. Maar een advies dat Willem ook zou kunnen negeren. De Belgen wensten dat beslist niet. Zij herkenden in Willem de autocraat.

Zij hadden als voortdurend bezette natie sedert de Unie van Atrecht van 1579 daar wel vaardigheid in. De referte aan gemeen overleg is sedert die eerste grondwet van 1814 opgenomen gebleven in de wetsformulieren als waarborg voor de volksinvloed en verder als uitdrukking van de actieve betrokkenheid van de Tweede Kamer. Dus niet van die van de Eerste Kamer.

Nu hebben de oppositiepartijen de bewindspersonen in het kabinet Schoof gedeclassificeerd als racisten, volksomvormers (in welke betekenis dan ook, want dat is nog steeds niet duidelijk), extreemrechtsen, fascisten en moslimhaters. Het was een gegoochel met woorden, om zichzelf en de kijkers op te zwepen tot een paroxisme van morele verbolgenheid in de naam van Het Goede.

Is nu te verwachten dat deze oppositionelen die niets nalieten om de regering aldus te afficheren ineens in hun bankjes gaan zitten om gemeen overleg te voeren met deze regering over ontwerp-wetsbesluiten? Zijn zij nog vaardig tot dat overleg? Verscholen in hun loopgraven met verbale wikkels prikkeldraad verroest reikend in het niemandsland tussen de partijen? Is denkbaar dat Dassen met Faber overlegt over de Immigratiecrisis-wetgeving zonder ook maar te denken aan haar als omvolker of raciste?

En als dat toch nog denkbaar is, als hij zou snel en vaardig zou kunnen schakelen, hoe serieus was dan zijn schuimende verontwaardiging van donderdag de 4e juli? En als hij zich in dit opzicht eigenlijk heeft vastgeverfd, heeft hij zich dan ook niet ondeugdelijk verklaard tot deelname aan dat gemeen overleg dat ook een Crisiswet vooronderstelt?

Nog dáárgelaten, hoe zo’n wet eruit zou moeten zien? Want dat weten we nog niet eens. Daarover bevatte de regeringsverklaring van Schoof geen enkele technische indicatie. Legislatief-redactioneel niet, overgangsrechtelijk niet, in verhouding tot de bestaande Nederlandse verdragsposities niet en nog minder handhavingstechnisch. Daarover sprak de oppositie de premier ook niet aan. Zelfs niet bijwege van een proeve van opening van perspectieven. En als Dassen, Jetten en Timmermans zich absoluut ondeugdelijk hebben verklaard tot dergelijk gemeen overleg, hoe constitutioneel zijn zij dan nog eigenlijk? Had Schoof zelf daar de geachte afgevaardigden niet eens op kunnen bevragen?