Hád Stalin destijds de kwalijke intenties die George Kennan definieerde in zijn diplomatieke rapporten vanuit Moskou om de Elbe westwaarts te overschrijden, Wenen en Oostenrijk te bezetten, Poelen westwaarts te drijven alles tegen de afspraken gemaakt te Jalta en Potsdam in betreffende de Europese afbakening van de Russische en Noord-Amerikaanse invloedssferen tussen 1948-1956?
Uiteraard wemelde Georges ambtsberichten van door de CIA zorgvuldig gedichte aanwijzingen dat Stalin deze verleggingen van de Sovjet-invloedssfeer gefaseerd ging uitvoeren. De CIA wist wat Truman graag wilde horen, juist omdat Truman een nieuwkomer was die van de verhouding Oost/West in Europa nooit benul had gehad en nooit had gedacht dat hij Roosevelt ook echt ineens zou moeten vervangen. De CIA wist óók dat Stalin wel westwaarts kon doorstoten, maar nooit Duitsland, laat staan Centraal-Europa, effectief zou kunnen bezetten in militaire zin. Geen voldoende troepen, geen middelen, geen toereikende logistiek.
Moedertje Rusland had veel geleden onder de Grote Vaderlandse Oorlog die Hitler was begonnen, Stalin vertrouwde nog steeds zijn hogere militairen niet en zeker niet zijn Politbureau. Niettemin bleek Truman te geloven dat Stalin toch deze machtsgrepen beoogde en zijn camarilla volgde hem daarin zonder meer. Stalin bood overigens aan dat hij zou berusten in de Duitse hereniging, mits dat Duitsland dan maar neutraal zou zijn en wel ongewapend, zulks bevredigend ten genoegen van het Kremlin geborgd door staten die de Sovjets dan nog aan Washington zouden aanwijzen.
Stalin dacht verder dat Churchill niet te vertrouwen was in dit opzicht. Dat Winstons rol echt uitgespeeld was in 1945 kon Stalin zich niet voorstellen: dat een Brits electoraat zulk een gedreven staatsman en regeringsleider stomweg naar huis zou kunnen sturen en dat het staatsapparaat dat zou gedogen was hem onbegrijpelijk. Dat Churchill inderdaad van plan was al in 1945 met de rompregering van Groot-Duitsland via Admiraal Dönitz, staatshoofd aangewezen door Hitler, een militaire alliantie te sluiten tegen Stalin en zijn Sowjets zal tegenwoordig nauwelijks een historicus van reputatie meer willen betwisten.
Dat Stalin verder toch greep kon houden op staten als Tsjecho-Slowakije en Hongarije door stommiteiten van de nationale politici van die staten evenmin. Dat Azië beslist niet van plan was achter Het Kremlin aan te marcheren evenmin. Dat de Korea-oorlog uit de hand liep in 1952 door de hoogmoedswaanzin van Generaal McArthur en niet door een wel beraamde strategie vanuit Moskou evenzeer. Op 11 april 1951 werd Douglas McArthur daarom zonder veel toelichting en omhaal ontheven van zijn functie als bevelhebber over de VN-troepen in Korea. Reden was dat hij autonoom openlijk diverse controversiële verklaringen had afgelegd over een mogelijke uitbreiding van de oorlog tot in China, en over mogelijk gebruik van kernwapens (omdat men een nucleaire oorlog vreesde). Het USA-prestige kwam nu in het geding. Straks kon men niet meer terug. USA-president Eisenhower greep in. Maar het narratief van de CIA stokte niet.
Dat de CIA voort is blijven gaan Moskou de meest kwalijke motieven te blijven toedichten tot op de dag van heden gericht op wereldhegemonie ligt zozeer in die lijn dat er heel wat moet gebeuren wil deze dienst inderdaad bij afstandelijk oordelende en welberaden experts nog enige geloofwaardigheid behouden. In Nederland wordt deze dienst nog steeds hogelijk gewaardeerd als zeer betrouwbare bron. Alleen Drees als minister-president heeft daarover openlijk zijn twijfels beleden. Destijds was de Nederlandse verontwaardiging daarover algemeen.
Maar de idee dat Russen nu eenmaal wereldheerschappij ten koste van alles willen is nu eenmaal met veel diepte-investeringen zo basaal in westelijke breinen geramd dat ze onverwacht resistent blijft tegen alle informaties die die aanname hoogst onwaarschijnlijk maken. Geen contrastvloeistof helpt. De Russen willen Het Westen nekken en afserveren. Zulks ongeacht wat het ook aan offers kost en wat voor onheil het voor de Russen zelf oplevert. Dat ligt nu eenmaal in de lijn van wie verwacht dat Het Westen Goed is en alle andere windrichtingen kwade dampen aanvoeren.