Met groot meesmuilen en ostentatief dédain hebben de gangbare media kennisgenomen van het eerste optreden van het kabinet-Schoof. Vooral de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) liet zich daarbij niet onbetuigd. Steeds weer werden de oppositionele interrupties in de diverse journaaluitzendingen herhaald. Vooral Dassen van Volt kreeg ruim baan, waar hij op huilerige toon het kabinet verweet niet anders te zijn dan een kleuterklas die de beginselen van een constitutionele democratie niet waardig was.
En in de commentaren namens de NPO kwam dat ook steeds maar terug. Het was beneden de maat, dat was de opinie die steeds weer dóórgedrukt moest worden ten algemene nutte. Nieuwe Rotterdamsche Courant, Algemeen Dagblad, Trouw, de Volkskrant hadden maar één roep. Één opinie.
Wat een frisse start had moeten worden, werd, aldus de beschouwingen, een ongekend chaotisch tafereel in de Tweede Kamer. De kersverse premier Dick Schoof hoeft niet te rekenen op een stabiele basis vanuit de coalitie. Een deel van de oppositie heeft het vertrouwen al opgezegd.
Uitgerekend Joost Eerdmans van JA21, met één zetel de kleinste fractie in de Kamer, moest zijn vrienden op rechts helpen herinneren hoe uniek dit allemaal is. Met deze politieke samenstelling kan er werk worden gemaakt van asiel en migratie.
“De kans is er nu”, zei Eerdmans tegen PVV-leider Geert Wilders in het debat. “Het is nog niet eerder voorgekomen sinds ik de politiek in ging met Pim Fortuyn dat er een mogelijkheid is om met een coalitie gestaag te bouwen aan de veranderingen.”
Daarom een waarschuwing van de eenmansfractie: “Let op dat dit niet uit de rails loopt.” PVV-leider Wilders verwacht meer van premier Schoof, zei hij donderdag tijdens het debat over de regeringsverklaring. En geen wóórd over het feit dat de coalitie het aandurfde om toch een kabinet te vormen. Op basis van de uitslag van de stemurnen op 22 november 2023. Omdat de kiezer dat wilde. Met alle risico’s van dien. Die deze deelnemers aan deze regeringsverantwoordelijkheid uiteraard en waarachtig óók zien. Schoof voorop. Hij durfde het aan. Omdat dat vereist werd door het democratische beginsel dat een meerderheidsovertuiging een regering moet schragen. Hulde dus. Al schoof Schoof natuurlijk tijdens het debat. Niet naar links. Noch naar rechts. Maar naar de op heden uitmiddelpuntige redelijkheid dat we moeten verder gaan met regeren op basis van verkiezingsuitslagen. Bij alles wat NPO en dagbladperiodieken uitkramen, in de wetenschap dat de NPO van deze regering een aanmerkelijke reorganisatie tegemoet mag zien. Waar de regenten van die NPO alles tegen uit de kast zullen halen. Omdat ze herkomstig zijn uit D66-gremia, waar regenten zwaar betaald worden.