Het is dus geen wonder dat de staten die beslist niet transatlantisch georiënteerd willen zijn of worden raar opkijken van het initiatief dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties nam bij de Resolutie van december 2022. Want het komt neer, die actie, op de aansporing aan de lidstaten om te gaan voorzien via conceptverdragen, aanbevelingen en modelsamenwerkingsvormen om te komen tot een universeel supranationaal fiscaal strafrecht.
Iets waarvan steeds impliciet aangenomen werd dat deze charterorganisatie zou overlaten aan anderen, met name de OESO. Die in dit opzicht bezwaarlijk als inclusivistisch opererend kan worden aangemerkt. Omdat ze organiek voorbehouden is aan de rijkste staten met een stabiele economische infrastructuur. De OESO ontwerpt wel degelijk fiscale modelverdragen en uitvoeringsarrangementen. Maar alleen voor die staten. Omdat die daarvoor de vereiste mogelijkheden kunnen borgen. Waaronder een behoorlijk gedeployeerde ICT-infrastructuur, toengankelijk voor velen, betaalbaar voor weinigen.
Waarbij de staten ook zich vastleggen op rechtshulpprestaties die ze wederkerig gaan leveren om te komen tot heffingen, inbare aanslagen, dwangmaatregelen, strafbedreigingen van een grotere diversiteit dan gebruikelijk in het klassieke internationale strafrecht, procesrecht en zelfs jurisdictionele instituties. En de vraag is natuurlijk: waarom nu in vredesnaam? De aandrang om te komen tot een dergelijk mondiaal fiscaal systeem was er al decennia lang. Maar de VN liet het allemaal lopen. Niets voor deze charterorganisatie. Die zich, uiteindelijk, scheen te legitimeren via de geopolitieke verhoudingen die tussen 1945 en 1972 zich gezet hadden en waarbij steeds het Angelsaksische Blok aan het langste eind scheen te trekken.
En is verder óók duidelijk dat de VN toch er van uit gaat dat de OESO dit initiatief verder in werkzame proporties organiek, dus uitvoeringstechnisch, feitelijke grondslag op de werkvloeren gaat geven. Waarbij de staten bij voorraad en in blanco toch weer heel wat van de interne soevereiniteit uit handen moeten geven. India en China zijn er niet voor te porren dat dit momentum op neutrale, technische, basis is genomen om alle staten inclusief te doen opereren binnen een dergelijk supranationaal stelsel. Doet New York dit niet nu juist, omdat Het Westen langzamerhand moet erkennen dat het niet langer een hegemoniale aanspraak effectief kan uitbrengen? Is het geen korte termijn-reactie uit proactieve motieven om te redden wat er te redden valt aan slinkend prestige van Het Westen? En hééft het daarnaar het niet zelf gemaakt?
Nu het ziet dat het de BRIXT-vorming niet langer kan tegenhouden en evenmin de revitalisering van het Blok ongebonden landen dat inert is ineengezegen na 1956 onder de druk van de Koude Oorlog die de USA zo vaardig op alarmerend peil hield? Er is alle aanleiding deze vragen serieus onder ogen te zien en deze van congruente en bewijsbare antwoorden te voorzien. En dat is de reden waarom in Nederland het initiatief is genomen om te komen tot een stichting, die op zoek gaat naar die vragen en die antwoorden, afgestemd op de nieuwe multipolaire verhoudingen die zich razendsnel ontwikkelen. De Stichting Tax Knowledige Building. TKB, in de wandeling. Ze heeft de fondsen om dit initiatief nu tot ontplooiing te brengen.
Het TKB bestuur bestaat uit professor Gerard Strijards (voorzitter), drs Marvin Pires (secretaris) en mr Paul M de Haan (penningmeester). Gerard Strijards is deskundig in het volkenrecht en internationaal strafrecht; Marvin Pires is bedrijfskundige en als program manager werkzaam bij stichting de Verre Bergen en expert in projectmanagement, fondsenwerving en projectfinanciering. Paul de Haan was tot 2012 international tax partner/off counsel bij PwC, founder/managing partner van 2012 tot 2022 van stichting Capabuild (training van belastingdiensten in ontwikkelingslanden).
Het bestuur doet zijn werk onbezoldigd. Uiteraard. Een stichting, nietwaar? TKB is werkzaam op het gebied van belasting en ontwikkeling (tax & development) voor ontwikkelingslanden, kortweg: tax capacity building in de brede zin van het woord voor rechters, NGOs, bedrijven, scholen, universiteiten, belastingdiensten en overige civil society organisaties in ontwikkelingslanden. De stichting is onafhankelijk. https://taxknowledgebuilding.org/