Den Haag is nu, als regeringscentrum, even, naar de officiële persberichten luiden, met krokusvakantie. Er wordt daarom even niet geregeerd en dus ook niet gecontroleerd. Dat zeggen de Afdelingen Communicatie en Voorlichting van alle departementen. Niemand in Den Haag die het gelooft, evenmin als dat de scheiding van de machten nog werkelijk gerespecteerd wordt. Dat is een voorlopige werkhypothese. Die naar believen verlaten, geschorst of opgeschort wordt, zoals ook steeds de aannemingssommen voor de begrote Binnenhofcomplex-restauraties steeds tersluiks worden opgehoogd.
Dat gebeurt als wéér eens blijkt dat de architect van de gebouwen en gebouwelijke wijzigingen die nodig zijn om de restauratie te voltooien de bestendigheden van fundamenten, ondergronden, luchtbogen en contraforten, hemelwaterlozingen en dakdekkingen verkeerd heeft ingeschat, zodat sommige segmenten zowat op instorten staan. De uitvoeringsraderen van de overheid draaien door, of de krokussen hun kopjes nu boven het maaiveld uitsteken of niet.
Zo heeft ook de rechter weer menige heilbrengende uitspraken gedaan in de kwestie of de vreemdelingenopvang weer kwalitatief en kwantitatief op peil is. En deze vragen negatief beantwoord, aanmerkelijke schadevergoedingen toekennend aan de illegalen die zich binnen de opvangcentra ongeremd agressief gedroegen en dwangsommen opleggend aan beheerders en gemeenten. In een bepaald geval zelfs omdat de wet geen uitdrukkelijke grondslag noemde voor de vrijheidsbeperkingen opgelegd aan zulk een illegaal. Ten laste van de schatkist kan deze nu zich behoorlijk installeren op Nederlandse bodem.
Iets wat in de illegalencircuits zich onmiddellijk vertaalt in vergelijkbare opstellingen door uitgeprocedeerden en illegalen, alles geïnitieerd door de mensensmokkelorganisaties en non-gouvernementele organisaties die in dit veld hun verdienmodel hebben opgebouwd. Terwijl de toelating en uitzetting toch een onherleidbare overheidstaak is waarin de rechter zich in beginsel verder niet dient te mengen als de klager een niet-verblijfsgerechtigde is. Want Thorbecke schreef de Grondwetswaarborgen in 1848 echt alleen maar voor rechtmatig verblijvende ingezetenen, of ze nu onderdaan waren of niet.
Stel nu, dat dat beginsel, het territorialiteitsprincipe, alsnog zo in deze Grondwet zou worden uitgedrukt. Alsnog. En ten overvloede. Zou de rechter dan niet zijn onbevoegdheid in deze zaken uitspreken en de klager niet-ontvankelijk? Neen. Omdat hij deze beperkingsnorm onmiddellijk zou wegredeneren via verdragsrecht, ontleend ondermeer aan het Europese Mensenrechtverdrag, dat hij via artikel 94 “direct werkend” heeft verklaard. Zodat een wijziging van het nationale Vreemdelingenrecht een slag in het water zou blijven. Zie de eerdere beschouwingen op deze site in deze Blogs over het Harmonisatie-arrest. Waarom dan nog een punt gemaakt bij de hangende formatie over de grondwettelijkheden die sommige partijen wel of juist niet koesteren?