De NIX-ers verstarden op den duur in een anti-houding. Tegen alles. En vooral tegen de boomers. Die waren hen net voorgegaan en die hadden de staatsruif eigenlijk leeggegeten. Alle beslissingen die macro structurele vermindering van het welvaartsniveau impliceerden waren de boomers zorgvuldig uit de weggegaan, in de stellige zekerheid, dat zij nu aan de bak waren om ultieme pret te maken waarbij de middellange termijnschade ze niet bommen kon. De NIX-ers grepen bijna voortdurend naast de prijzen of ze moesten stomweg geluk hebben, want tegenover getalenteerdheid, genie of persistente gedrevenheid stonden de Boomers altijd afwijzend. Daar spanden ze effectief tegen samen. Zorgen waren voor toekomstige generaties. De Boomers concentreerden op hun Zwitserleven-gevoel, waar ze natuurlijk volmaakt recht op hadden. Vonden zij.
Eindhovense Markt heden ten dage. Foto: Bert van Herk
De kloof tussen NIX-ers en boomers was op den duur onoverbrugbaar. De boomers schikten niet in. Ze zongen géén toontje lager. Geen denken aan, want zij hadden deze wereld tenslotte gemaakt tot het paradijs dat het voor hen was. De afrekening was voor latere generaties. Op alle fronten: ecologisch, planologisch, demografisch, klimatologisch, ideologisch, staathuishoudkundig. Na de boomers de zondvloed. Die nu inderdaad nakend is. NIX-ers studeerden bij mij af en nodigden mij toch nog op hun feestjes al was ik een hekkenboomer. En ik hoorde echt wel wat voor moeilijkheden ze hadden om aan een enigszins bevredigende aanstelling te komen. En die te behouden. Vooral de kredietcrisis van 2008 hakte er ontstellend in. Vele NIX-ers raakten toen ook het spoor bijster. Al hun investeringen verdampten.
Toekomstperspectieven op middellange termijn ontbraken. Idealen eveneens. De NIX-er bleef loyaal, plichtsgetrouw en plooibaar zonder echt opportunistisch te zijn. Dat laatste was meer iets voor de boomer. Die had daar een hoge mate van vaardigheid in bereikt, als gold het een studeerbaar specialisme. Een levenskunst. Het spel spelen met arglist en valse hoedanigheden. Een samenweefsel van verdichtselen als nieuwe waarheid omdat het in de narrativiteitslijn past. Luidruchtig was de NIX-er geenszins. Integendeel. Gereserveerde vrekkigheid, neoconservatisme alsmede relativisme tekenden de gezichtstrekken, ook in de seniorenrol die hen nog toebedeeld werd of de positie van de ingehuurde expert die ieder ogenblik geconfronteerd kon worden met de dooddoener dat zijn conclusies “ook maar een mening” waren.
De NIX-er wist dat zijn pensioenvooruitzichten niet best waren en dat hij nog heel lang zou moeten werken. En dat er nauwelijks collectieve zorg voor hem op zou overschieten. Verder gingen archieven open uit de direct naoorlogse periode. Waaruit stukken verschenen die aantoonden hoe de boomers de kluit structureel hadden belazerd, de uitgedragen idealen bezigend voor hoogst particulier winstbejag dat nimmer de toets van welke kritiek ook kon doorstaan. De boomers ontkenden het vaak niet eens. Ze gingen er prat op, iedereen te slim af geweest te zijn. De NIX-ers leerden hun nazaten dan ook de protestgeneratie blijvend te wantrouwen. Die bleken daarvoor hoogst ontvankelijk. Alleen bleven die de nazinderende extreem hoge welvaart als vanzelfsprekend zien. Dat vliegwiel van een groei-economie bleef na-ijlen. Maar deze patatgeneratie besefte niet dat ze leefde van de rente van de schulden die hun opa’s en oma’s zorgvuldig hadden uitgezet op oninbaar schatkistpapier.
Zelfontplooiing bleef hun parool. Net als bij de NIX-ers. Die er opvallend vaak ineens uitstapten. Uit het hele leven. De hele rotzooi beu. In het spitsuur van het leven dat hun nazaten achterna zaten. Het leven van social media. Scoren, winnen, managen wat niet managerial kan zijn, meer geld binnen harken tegen woekerprijzen aan onlustbeleving. De markt werkte niet meer, zo die markt al óóit gewerkt had in gunstige zin. De markt werd woest en ledig, terwijl een fluitende wind erover bleef zoeven. De wolken wielen. En de schappen raken leeg terwijl de neons blijven aanzetten tot grootverbruik tot iedere prijs. Allicht dat de NIX-er het opgaf.