De Ukraïners vechten met alle inzet voor hun volkomen autonomie. Het Westen geeft het, voor zover wij weten, veel effectieve materiële steun, maar grondtroepen zal het niet sturen. De Ukraïnse reserves raken dus uitgeput. De Ukraïners vechten tegen een Goliath die nu pas alle krachten langzamerhand aan het mobiliseren is. De Russische federatie zou, bij volledige mobilisatie, een Veldleger kunnen losmaken van ongeveer vijfentwintig miljoen manschappen. Die moeten dan uit het Verre Oosten worden gehaald. Verder zijn de reserves logistiek en personeel nog steeds enorm. Van het Russische potentieel en het moreel weet Het Westen niet echt veel. Verbazingwekkend weinig zelfs. Gegeven het feit dat zoveel geheime inlichtingennetwerken decennialang actief zijn geweest.
De Ukraïne straalt optimisme uit. Nog steeds: Zelensy gaat niet toegeven dat de glorie van een eindoverwinning er praktisch niet inzit. Want dan gaat Het Westen aarzelen. Zelensky weet dat als geen ander. Waar haalt hij de militairen vandaan om De Krim effectief te bezetten? En het Donjetsk-Bekken? De Federatie bezet nu, met moeite, twintig tot achttien procent van De Ukraïne. Omdat het van den aanvang kennelijk de situatie grotelijks heeft onderschat. Verbazend. Maar het Veldleger van de Russen heeft zich vastgezet in de loopgraven. Het Westen kijkt, niettegenstaande alle oorlogsretoriek, afstandelijk toe: het blijft doodsbenauwd dat de NAVO actief de oorlog wordt ingezogen. Het ziet in, dat de bezettingen door het Kremlin gevaar zettend zijn voor dat Westen, maar het zet voorlopig in op prolongatie van de vijandelijkheden totdat oorlogsmoeheid na enorme bloedbaden zich meester maakt van beide partijen.
Nu, wat de Federatie betreft zal het dan lang kunnen wachten. Het Westen suggereert in blanco mogelijke wapenstilstanden met bijbehorende demarcatielijnen en mogelijke neutraliteitsgaranties. Maar nooit op officieel regeringsniveau. Kortom: het stelt de militaire capitulatie van de Ukraïne zoveel mogelijk op de achtergrond. Zonder dat uit te sluiten of onaanvaardbaar te noemen. De infrastructuur van de Ukraïne is nu, na een jaar vechtens, voor zo’n zeventig procent totaal verwoest. Hongersnoden komen er dus aan, besmettelijke ziekten en massale sterften. Rusland verzamelt nu tanks om te kunnen komen tot een massale stoot met een kern van vierduizend van deze vechtmachines. Zijn die eenmaal in beweging, waar zullen ze dán stoppen, gelet op het gebrek aan dergelijke vechtwagens aan westelijke zijde in Europa waarvan dat Westen, zonder het zelf eigenlijk te willen, steeds weer gewaagt? In 1943 was het juist de tankslag bij Koersk die Hitlers troepen de nekslag gaf. Het Oberkommando der Wehrmacht had 2700 tanks kunnen concentreren. Daar zou Stalin van opkijken! Het stond ineens tegenover vierduizend tanks van het Rode Leger. Hier verloor Duitsland strategisch de oorlog. Niet bij Stalingrad. O, neen.
De Russen bleken een tankproductie van tweeduizend vehikels per máánd te kunnen bestendigen, ook nadien. En de Duitsers waren uit hun ravitaillering gelopen, al maanden tevoren. Het Duitse Opperbevel was van de enorme massa tanks die Stalin kon inzetten, als het ware uit het niets, volledig onkundig. Deze tanks bleven westwaarts nadien dóórrijden. Dat zullen de tanks van de federatie ook doen. De Ukraïners zullen zich uiteraard doodvechten na zelfs bejaarden gemobiliseerd te hebben in een negende lichting, maar veel zal dat dan niet uitmaken. De vraag is bij welke lichting de Federatie de mobilisatie zal temperen — een luxe die De Ukraïne niet heeft. Het Kremlin zal de politieke resultaten van een tactische beslissende doorstoot graag presenteren in Den Haag, als het Centrum praktisch de eerste forensische expedities aan de pers aankondigt. Dan mag Hoekstra uitleggen hoe hij die zal doen deployeren, nadat de tanks van het Kremlin zijn voorbijgeraasd. En misschien kan Ursula von der Leyen dan ook uitweggen welk implementatietraject het lidmaatschap van de Europese Unie voor Kiev inhoudt. Misschien ligt dat toch wat gecompliceerder dan Brussel zich dat voorstelt — als het daarover al goed heeft nagedacht. Den Haag doet dat niet meer zo, dat nadenken. Dat is niet neo-liberaal.