Remkes’ scenario andermaal

De partijen van het politieke establishment hebben er alle belang bij dat de formatie van een kabinet-Wilders zonder Wilders totaal mislukt. Dus zetten deze partijen alles erop in dat degenen die in de coalitie zijn op kan zetten tegen iedere constructie die aan die formatie een succesvol einde kan toebrengen.

Dat establishment zou van het pluche geraken, als deze onorthodoxe oprichting van een programcollege – dat kabinet – als mandataris van de Tweede Kamer ook maar even zou scoren in de peilingen van het steeds meer gevreesde electoraat. Dat was bij professor Pimmetje toch óók het geval? Die gaf direct stem aan Het Volk, al was die stem vaak schreeuwerig, dissonant en vaak anti-tonaal.

Waarvan zang en refrein dat establishment in het geheel niet beviel. Omdat, als dat lied inderdaad aangeheven zou worden in het vak K van de bewindslieden, de leden van dat establishment al hun fijne baantjes, emolumenten, wederzijds begunstigingen en bijkomende baattrekkingen kwijt zouden raken. Want één ding stond vast. Als Pimmetje die toon mocht inzetten vanaf de dirigentenbok, dat establishment, of het nu links of recht georiënteerd ware te noemen, zou al dat soort verscholen privileges en onschendbaarheden kwijtraken.

Dus werd alles georkestreerd om te zorgen dat zelfs het dirigeerstokje niet geheven zou kunnen worden en dat de leden van het orkest zelfs niet inleidend hun instrumenten zouden kunnen stemmen. In afwachting van een concertante inzet. Na Pims dood – en de veroorzaking daarvan is nog steeds een schimmige zaak die nader onderzoek vereist – werden alle orkestleden tegen elkaar opgezet, uitgespeeld, zwartgemaakt, of het nu ministers of fractieleden waren of niet.

En de VVD onder leiding van Zalm ging met het libretto ervandoor. Het is het Remkes-scenario dat dat mogelijk maakt. Zie hierboven: En dat wordt nu ontrold. https://gerardstrijards.nl/remkes-scenario/ Vaak goed verholen, heimelijk en tersluiks, maar zeer effectief. Het begon met Gom van Strien, zette zich voort bij ieder incident in de moeizame en vaak kinderachtige formatie en kwam tot een niet opgetekend pauzeteken ingezet door de Turkse trom zoals bij de Verassingssymfonie van Haydn tot volle onderbreking van het samenspel bij het ten gronde affakkelen van Plasterk.

Die voor het front van de troepen van epauletten, schouderpassanten en onderscheidingen werd ontdaan, zoals destijds de joodse kapitein Dreyfus in diens geruchtmakende krijgsraadprocedure. In die zaak is nooit recht gedaan. Omdat het establishment dat niet wilde en ook nooit zou hebben kunnen doorstaan. Geen mens die nog goed bij het hoofd is, wil dus nog zitting nemen in het kabinet-Wilders zonder Wilders. Want men staat dan buiten iedere wet. De wetten van het establishment wel te verstaan. Niet die van de staat der Nederlanden.