De staten die direct grenzen hebben met Wit-Rusland of Belarus en de Russische Federatie intensiveren de druk op de NAVO om Ukraïne versneld tot deze Noord-Atlantische defensie-organisatie toe te laten als volwaardig lid. Van Finland dat de langste grens heeft met de Federatie was dat wel te verwachten. Maar ook in Duitsland komen steeds meer pressiegroepen in beweging die willen aansturen op deze versnelde toetreding. Bijzonder druk maakt zich daar, buiten de Rijksdag om, de denktank Stiftung für Wissenschaft und Politiek (SWP), waarbij zij de rijksdagfracties eigenlijk zoveel mogelijk trachten te ignoreren.
De tank-aanvoerders zijn de dames Dr Claudia Major en Margaretha Klein die aangeven dat de representatieve democratie in Duitsland op dit moment vastgelopen is en dat de fracties weinig meer bekommerd zijn om het werkelijk landsbelang van de Bond. Er speelt zich in Duitsland het zelfde proces af als in Nederland met betrekking tot de legitimatie van de actuele volksvertegenwoordiging via politieke partijen. Ook bij de oosterburen heet het dat deze partijen de voeling zijn kwijt geraakt met het volk achter de kiezers in het stemhokje op verkiezingsdag. Ook daar is de kiezer in ieder geval steeds volatieler, steeds zwevender en ook onvoorspelbaarder geworden.
Alleen de SWP bedrijft daarom, zeggen de dames, Realpolitiek, getart als de denktank is door het vuns eigenbelang van de rijksdagleden in de bankjes die alleen uit zijn op een bestuurlijke loopbaan binnen de Bond en haar staten, net als in Nederland Tjeerd de Groot (D66) zijn tijd beidt totdat hij directeur is geworden van een semi-publiekrechtelijk agentschap waar hij gemakkelijk en behaaglijk zijn pensioen kan afwachten met luxe secundaire emolumenten. De dames voeren aan dat door de Ukraïne deelgenoot te maken in de defensiegemeenschap van de NAVO juist Duitslands staatszelfstandigheid op dit moment het best gediend wordt.
De redenen zijn dezelfde als die welke destijds — in 1853 — Frankrijk, Groot-Brittannië en het Ottomaanse Rijk ertoe brachten als militair geallieerden tegen Tszaristisch Rusland op te trekken. De Ukraïne ligt nu eenmaal aan de Zwarte Zee en wie De Krim beheerst beheerst de Bosporus. Daarom is Europa alleen veilig als de NAVO zich daar uitvalsbases kan verschaffen met eventuele nucleaire wapens gericht op het hart van de Russische federatie. Bedenk, dat Rusland niet eerder zal rusten totdat het Duitsland heeft geneutraliseerd als militaire macht. Stalin stelde aan het begin van de Koude Oorlog die neutralisering, gegarandeerd door de grote mogendheden van 1946-1948 herhaalde malen voor. Om dezelfde reden als Putin dat ook nog deed in de beginmaanden van zijn agressie-oorlog in de Ukraïne.
Daarom moet de Ukraïne gerenucleariseerd worden, stellen de dames onomwonden, als dat NAVO-lidmaatschap er toch op korte termijn niet inzit. Hun denktank roert zich in het parallelle publieke domein geducht aan de vooravond van een nieuwe bijeenkomst van de NAVOtop. Ze kiezen daarvoor private media op internet, want de officiële nieuwslichamen zijn toch onbetrouwbaar en geven alleen maar eenzijdige overheidsnarratieven weer. Het geeft aan hoe zeer de basicmistrust ook jegens de democratische organen in Duitsland zich in het collectieve onderbewustzijn heeft genesteld. En net als in Nederland is de dadeloze, besluiteloze, onderling slechts ruziënde volksvertegenwoordiging zelf daarbij een voorname aanjager.
Ook in Duitsland kan de Bondsregering steeds maar geen essentiële beslissingen nemen die op korte termijn uitvoerbaar zijn. Men schuift die voor zich uit. Met allerlei onbegrijpelijke en niet-overtuigende rechtvaardigingen die alleen een electorale betekenis hebben. Ze zijn meestal niet te verenigen met de feiten. Ook al weet men dat het tijdsverloop nadien het nemen van die onvermijdelijke beslissingen alleen maar uitvoeringstechnisch zal frustreren. Ze zijn noodzakelijk, dat betwijfelt niemand. De stichting die de dames vertegenwoordigen springt in dat vacuüm. Zoals dat vergelijkbaar in heel West-Europa in de zogeheten democratische staten geschiedt, reeds omdat de regeringen geen solide meerderheden op nationaal niveau weten te vinden. De vraag blijft of ze er echt naar zoeken. In troebel water is het goed vissen.