VOGloze Dirk heeft nu een internationale, ja, welhaast universele buitenwettelijke wielklem en enkelband gekregen. Daardoor wordt hij nerings- en bedrijfsmatig welhaast immobiel. Natuurlijk, fysiek is zijn lichamelijke bewegingsvrijheid niet aangetast. Dirk raast op zijn scootertje rond door de Haaglanden. Hij biedt zijn diensten aan op ad hoc-basis aan zijn digibeten. Die zijn blij met Dirk, want vanavond is tante Trees jarig in Pernis. Trees is hun dierbaarste tante. Om in Pernis te komen moeten zij niet alleen van diverse nutsinstellingen gebruik maken. Ze moeten met de pont bij Massluis over de Nieuwe Waterweg, hou je daar even rekening mee?
Maar Trees, die zeventig wordt, biedt een diner en een concertbezoek aan van een amateurgroepje dat de “Amazing Stroopwafels” treffend en larmoyant imiteert. Weet u nog? “Oude Maasweg kwart voor tien”, wat een tranentrekker! Het concert met dansgelegenheid wordt gegeven in het patronaatsgebouw van de Sint Theresiaparochie te Pernis. Iedereen weet dat Trees een kerkelijke onderscheiding krijgt. Pro Ecclesia et Pontifice, dat erekruis krijgt Trees. Om nu deze avond naar behoren in familiekring te voltooien moeten Trees en haar neven en nichten met aanhang een papieren QR-code kunnen tonen. Dirk vraagt die aan, krijgt de codes, bespeelt zijn mobiele en weet bij een printzaak het QR-ontsmettingsbewijs aan de digitale snelweg te ontwringen en ook nog te plastificeren ook.
Niemand vraagt naar Dirks VOG. Maar als Dirk gevraagd wordt zijn diensten in bestendig verband aan te bieden aan het bisdom Rotterdam, en er een soort tijdelijke aanstelling in zit, wordt het meteen anders. Dan moet hij de VOG laten zien. Terwijl er heel veel mensen als de neven en nichten van Trees in dat bisdom zitten, eenzaam veroordeeld tot het beluisteren hun huiskanarie achter de spreekwoordelijke geraniums. Leuke planten, daar niet van. Vooral die met die trouwhartige rooie bloemen.
Nu kan het justitieel documentatieregister worden opgeschoond. Ja, ook in geval van misdrijven, als er een bepaalde termijn is verstreken en als Dirk zich netjes gedragen heeft. Daarover bestaat een aanwijzing met criteria. Vanwege de minister van justitie. Maar daar kom je niet zomaar aan. Verder is die vaag geredigeerd. De aanwijzing laat nog heel wat over aan de discretie van de hoofdofficier te Den Haag. Daarover valt niet makkelijk te onderhandelen.
Vooral omdat de ambtenaar eigenlijk zelf het daarbij gebruikte juridisch taaltje overduidelijk niet goed onder de pet heeft. Aan de telefoon kun je dat al horen. Zo kan het jaren lang duren voordat Dirk de VOG heeft. Hij heeft een boete gehad voor de enkelvoudige belediging die uitgroeide tot wederspannigheid. Gestraft is hij dus. Betaald heeft hij óók.
Maar Dirk wil zijn ICT-kunde ook slijten aan Nederlanders en met Nederlanders gelijkgestelden in de lidstaten van de EU. Ook bij hen thuis, maar dan via de digitale kanalen of soms, fysiek als dat nu echt gevraagd wordt. Dan gaat Dirk bedrijf- of beroepsmatig diensten aanbieden. Dat mag Dirk. Dat staat in de Europese Acte. Het is een grondrecht van Dirk om gebruik te maken van het vrije circulatierecht dat hem borgt dat hij binnen de EU zijn goederen en diensten als EU-burger mag slijten op gelijke voet als de onderdanen van het desbetreffende land.
Dan moet Dirk “toelating” vragen, als hij een bedrijfje ervan maakt. Die “toelating” houdt in dat het desbetreffende land instemt met die activiteiten en ze zelfs faciliteert alsof Dirk ingezetene is van die staat. Dat krijgt hij niet voor elkaar. Want dat land vraagt om een VOG of een daarmee gelijk gesteld gecertificeerd authentiek document van zuiverheid. Daar zijn de EU-lidstaten heel secuur in. Dat komt door de affaire-Dutroux en meer van dat soort morbide nakketikkers. Dirk blijkt een internationale wielklem en enkelband te hebben opgelopen.