De Katholieke Kerk viert als aparte feestdag de verschijning des heren. De epifanie. Deze dag is ook wel bekend als “Driekoningen”. Daarna start de paaskring die, naargelang de gebruikte liturgische kalender, aanvangt met septuagesima (de negende zondag voor Pasen) of Aswoensdag. De paaskring eindigt 50 dagen na Pasen met Pinksteren. De zondag daarop volgt Trinitatis (Drievuldigheidsfeest) met daarna de 27 zondagen na Trinitatis. Deze periode wordt ook nog onderverdeeld in de zomerkring (Trinitatis en 12 zondagen erna) en de herfstkring (van de 13e tot en met de 27e en laatste zondag na Trinitatis). Daarmee is de kring van het kerkelijk jaar gesloten.
Vandaag was het de eerste echte zonnige lentedag. Rond de twintig graden hier in Den Haag. Geen waanzinnige rukwinden. Mensen trokken naar buiten, de paden in de lanen uit. Of centrumwaarts. Het had de laatste dagen bijna constant geregend, wielende wolken, windkrachten vijf tot zes, snijdende vlagen, handschoenen aan op de fiets. Maar vandaag was het al vroeg mild, stralend, aangenaam. En dus verscheen ook extinction rebellion weer. Andere tijden breken aan. De kring van onrust, contestaties, zenuwachtige politie, versperringen en dranghekken.
Op het kruispunt Javalaan en Koninginnegracht stonden de extinctionisten gescandeerd een lied te zingen in het Engels of wat daarvoor doorgaat. Het kruisingsvlak totaal versperd, geen doorkomen aan, ook niet voor fietsers. Het lied ging over de waarde van de democratie. We mochten alleen maar onderworpen worden aan regelingen die democratisch gelegitimeerd zijn. Het ging redelijk goed gearticuleerd, in de maat, met moeilijke woorden. Het deed mij denken aan de Pax Christi Voettochten van de zeventiger jaren, waarbij de participanten ook geregeld losbarstten in een Frans lied, waarbij verhaald werd dat immense menigten op pelgrimages van verre kwamen om Gods Volk te zijn, onderweg tezamen verenigd in het licht der waarheid op zoek naar de Ware Geest.
Ik herinner mij nog de fraaie keelgutturalen die vooral de truttige meisjes met de paardenstaarten voortbrachten, zodat duidelijk werd dat ze niet herkomstig waren uit kringen van straatorgeldraaiers. Ze waren dan ook Gods Volk onderweg. En dat was ook hier het geval. Overduidelijk. Mooie gestileerde gele vlaggen, die in de maat gezwaaid werden, luxe roeptoeters die kundig gehanteerd werden om de refreinen tijdig en regelmatig in te zetten, keurige merkkleding. Veel politie. Heel veel. Op het Lange Voorhout de bereden brigades met de grote vrachtwagens waarin de nerveuze paarden werden aangevoerd.
Zorgelijke conversaties onder de gezagshandhavers. Want deze demo’s lopen ineens uit de hand. Onvoorspelbaar vaak. Maar je moet er niet tussen beklemd raken met je fiets. Geen verdere mogelijkheid om nog het stadscentrum te bereiken. Flink omfietsen is het parool. De druktes vermijden, recht vóór je kijken en vooral geen folders aannemen. Kortom: het toeristenseizoen is er weer in Den Haag, die stad achter de duinen, de legal capital of the world.