Wilders heeft inmiddels een breed debat aangevraagd over de mogelijke omkoping of aanbieding van smeergelden van en aan Nederlandse politici. Hij heeft alle aanleiding om te menen dat ook zijn politieke groep daarmee gemoeid kan worden, al was het alleen maar om wederom haar integriteit ter discussie te stellen en weer op ethische of morele gronden te rechtvaardigen dat die groep niet deugt.
Weshalve die groep geen regeermacht mag uitoefenen en eigenlijk ook de regering niet zou moeten kunnen controleren. Hij wil namen horen, concrete transacties, concrete onderhandelingen. Maar onmiddellijk reageerde de regering met een communiqué, nog voordat Wilders zijn overwegingen uitgebreider in ’s lands vergaderzaal kan preciseren. De kerk ervan is weer uiterst simpel.
Het kabinet en Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD) laten zich niet uit of Nederlandse politici zijn betrokken bij Russische omkoping. Bevreemdend. Om dat meteen maar aan te kondigen en verder niet nader toe te lichten. De Tweede Kamer immers had hier vorige week wel nadrukkelijk om gevraagd nadat de Tsjechische geheime dienst eigener beweging bekendmaakte dat Europese politici door Rusland zouden zijn betaald. Waarom deed die dienst dat?
Toen, op dat moment? Wie gaf daartoe van hogerhand opdracht? Wie of wat noopte daartoe? Was dat een politieke heikele Tsjechische inwendige aangelegenheid? Als die niet aan de orde mag komen in het buitenland, waarom dan ineens deze mededeling, die aller aandacht trok? Dat gaat de Staten-Generaal, aldus de regering in Den Haag, niet aan. Het is “in strijd met de taak” van inlichtingendienst AIVD om in te gaan op namen die circuleren in Tsjechische media, schrijft demissionair minister van Binnenlandse Zaken Hugo de Jonge maandagavond in een Kamerbrief.
De Jonge is verantwoordelijk voor de AIVD. Dat “dient de nationale veiligheid niet” en past bovendien niet bij “de wettelijke plicht tot geheimhouding van de werkwijze” van de AIVD, aldus de bewindsman. Hij beweert dus dat de AIVD geen reactie mag vertonen als de volksvertegenwoordiging daarom vraagt. De AIVD is dan immuun wegens het landsbelang. Maar wat dat belang in dezen is en wat het meebrengt, zou je zo zeggen, dat maakt uiteindelijk de volksvertegenwoordiging uit. Niet de heer De Jonge en niet de directie van die Veiligheidsdienst. De Tsjechische inlichtingendienst BIS waarschuwde vorige week uitvoerig en opvallend dat Rusland via betalingen aan politici invloed probeert uit te oefenen, bijvoorbeeld op de Europese verkiezingen later dit voorjaar.
Dat is ongebruikelijk en dat valt dus op. Want ook hier is de suggestie dat in het Europese Parlement kennelijk krachten gaande zijn die verstandhoudingen koesteren met de Russische Federatie. En het is dus op de hoogte van de verantwoordelijkheid van de Tweede Kamer om te bepalen, of ze dat gevoelen van de BIS zou kunnen delen. Omdat ook Nederlandse politici werden genoemd, zij het niet bij name.
De Tsjechische krant Deník N meldde dat het naast Nederland ook ging om politici uit Tsjechië, Duitsland, Frankrijk, Polen, België en Hongarije. Een emmer vol. In een reactie op dat bericht vroeg een meerderheid in de Kamer direct om opheldering. “Man en paard moeten worden genoemd”, zei PVV-leider Geert Wilders. Dinsdag de 2e april debatteerde de Kamer met De Jonge over de mogelijke omkoping van Nederlandse politici door Rusland. En het eindigde weer wezenloos in een soort schaakmat, georganiseerd door het demissionaire kabinet dat meent dat het zelf bepaalt wat het de Volksvertegenwoordiging wel of niet vertelt en waarom er reden is om erom heen te draaien.
Of gewoonweg geen enkele krimp te geven. Zoals Hugo gewoon is te doen met vriendelijk goedvinden van de Kamer. De Kamer meent machteloos te staan. Omdat Hugo al weg is. Al zit en staat hij, voor iedereen zichtbaar, in vak K. In die lelijke zaal. Van de apenrots. Aan de Bezuidenhoutseweg. Hij komt er mee weg, al is hij wegger dan ooit. Geen man en geen paard werden genoemd. Dat kon zelfs op de Rotterdamse Veemarkt niet in de dagen van olim. Dat heb ik zelf meegemaakt.