Woensdagavond de 6e februari was het heel opmerkelijk dat niemand echt wist of de formatie op weg naar een Wilders gestuurd kabinet nu wel of niet geklapt was. Zelfs Plasterk wist het niet, al had hij deze keer een prachthoed op. Ik denk: een Italiaanse Garibaldi met een in dezelfde textiel soort uitgevoerde shawl, nonchalant gedrapeerd om de hals. Plasterk moet inderdaad een hele lange en ook brede hoedenplank hebben. De heer Omtzigt was nergens te vinden.
Maar die scheen nu toch vastgesteld te hebben dat de jongste departementale berichten van de vakministeries inhielden dat de staat van ’s Rijks schatkist zodanig erbarmelijk is dat er voor de plannetjes waar men het kennelijk inmiddels enigszins over eens was geen centen zijn. Dat was in een brief neergelegd aan zijn fractiegenoten van de partij Nieuw Sociaal Contract. Dat scheen tenminste het geval. Maar geen van de gesprekspartners bij het formatieoverleg had die brief gezien, het was wel een feit dat die brief bestond, maar niet wat de inhoud was.
Niettemin: de drie overige partners – de VVD, BBB en de PVV waren het er over eens dat de formatie nog altijd kon doorgaan met succes. Dat lieten ze weten in tweets, mailtjes en aan de journalisten. Plasterk, nu zonder hoed, maar sterk gebarend, liet weten dat hij er niets van begreep. Dat wou hij wel even kwijt. Aan de microfoons. Echt transparant is het niet. Mislukkingen van formaties werden doorgaans gecommuniceerd aan de Kroon of de Kamer. De Tweede, dat zeg ik er maar even bij. Dus aan de voorzitter van zo’n Kamer. De Tweede. Niet de Eerste. Als je het echt niet meer ziet zitten. Als partij die regeren wil.
Je moet dan tegen de volksvertegenwoordiging zeggen: ik doe niet meer aan de formatie mee. Ik kan niet. Geldgebrek. Onoverkomelijk. Heb ik de partners al laten weten. Vandaag nog. Het helpt als je dat doet ter attentie van de voorzitter van die Tweede Kamer. Die heet tegenwoordig Martin Bosma. Daar moet zo’n brief heen. Of naar Plasterk. Maar dat is niet gecompliceerd genoeg. Bosma weet dan, dat hij Plasterk moet inlichten. Dus: een brief aan de kamer, die het volk vertegenwoordigt. Niet aan de Internationale Kamer van Koophandel. Die zit in Den Haag. Ze voert als afkorting ICC. International Chamber of Commerce.
Die afkorting ICC betekent in Den Haag echter: International Criminal Court. Die zit aan de Van Alkemadelaan. In de duinpartij tegenover de Scheveningse strafgevangenis. Ik zegt het maar even. Voor het geval dat een besteldienst rondrijdt met zo’n brief. En de besteller weet niet waar hij bestellen moet. Dat weten de medewerkers van PostNL doorgaans niet. Misschien help ik daarmede het vastgelopen democratisch proces van onze volksvertegenwoordiging daarmee weer even op weg. Naar het volgende deraillement. Wellicht omdat Omtzigt een wissel omhaalde voor kromspoor. Terwijl het voorsein signaal gaf voor rechtspoor. Ik zeg het maar even. De dienstvoorschriften zijn nog kennelijk steeds niet duidelijk. Inconstitutioneel is dat.