Destijds, bij de conceptuele benaderingen van de twee vervolgtrajecten op het wetsvoorstel 22735, dat slechts een eerste aanzet vormde voor een strengere Vreemdelingenwetgeving ter wering van de voorzienbare massale influx, werd door de ISI al aan de verantwoordelijke bewindspersonen aangezegd, dat éérst een feitelijk onderbouwde schatting zou moeten worden geboden van het aantal reeds verblijvende illegalen. Want als men zou gaan voorzien in een versneld uitzettingsbeleid, voortgezet geïntensiveerd vreemdelingentoezicht, concentratie van rechtsmacht bij een gespecialiseerde vreemdelingenrechter in eerste aanleg, ontzegging van iedere verblijfstatus aan hen, die geen individueel bepaalbare vervolging te duchten hadden in het land van herkomst, zou men in ieder geval versneld procesrecht moeten kunnen inschakelen om tot maatregelen van uitzetting, verwijdering anderszins, terugleiding van minderjarigen en inleidende bewaring over te kunnen gaan.
Die versnelling zou in ieder geval moeten worden verwezenlijkt op deze illegalen. Om te beoordelen of dat überhaupt ten uitvoer te leggen zou zijn, zou de Kamer ingelicht moeten worden over het aantal illegalen, hun tewerkstelling in de genoemde nijverheidssegmenten – de agrarische sector dus niet uitgezonderd – en de eventuele economische gevolgen die onmiddellijke hechtenis en bewaring van deze arbeidskrachten zou hebben voor die segmenten. Want het was duidelijk dat de met name de intensieve kassentuinbouw daardoor op korte termijn ten aanzien van de voortbrengen van bepaalde gewassen zekere onherstelbare klappen zou oplopen. Voor zekere seizoensgewassen die in het open veld handmatig geoogst zou moeten zou dat niet anders zijn.
Het kon niet de bedoeling zijn de stamboomoogsten en de Betuwe en de aspergestekerijen volledig te ruïneren of van de markten te verdrijven wat de eindproducten betreft. Inmiddels waren de Algemene Inspectiediensten van het ministerie van Landbouw al doende om te dezen realistische prognoses te boekstaven. En datzelfde zou moeten geschieden met betrekking tot de zeevisserij en de daarbij op dat moment in versnelde ontwikkelingen in de vangst- en aanlandmethoden, waaraan de overheid ook subsidies had gespendeerd die een zeker vertrouwen konden wekken dat het met deze industrialisaties wel snor zat ook op langere termijn.
Een arsenaal aan flankerende maatregelen om deze voorbereidingshandelingen ter introductie van het vereiste versnelde uitzettingsbeleid kon ontleend worden aan regelingen ingevolge de Wet Arbeid Buitenlandse Werknemers, die mede tot oogmerk had gehad illegale tewerkstellingen tegen te gaan. Mede om Europese concurrentievervalsingen onmogelijk te maken. Daarvan is echter niets gekomen. Omdat de geplande wetgeving in het traject 22735 door de politiek getorpedeerd werd, in nauwe samenwerking met de rechterlijke macht van destijds. Zie de Blogs uit 2022 waaraan ik te dezen hiervoren al refereerde.