Wapenstilstand en daarna

De Ukraïners die hebben kunnen bewijzen dat ze echte Ukraïners zijn zullen, wanneer Putin en de zijnen eindelijk een wapenstilstand hebben opgelegd, waarschijnlijk niet teruggaan naar hun staat van oorsprong. Ze kunnen niet. Gaan ze wel, dan zullen ze door de Putinisten afgerekend worden op hun hardnekkige weigering om bij het blok van de Federatie te behoren. Want Putin zal stellig de territoriale soevereiniteit van het resterende romp-Ukraïnegebied niet respecteren, wat er ook overeengekomen zal zijn in de wapenstrekkingsvoorwaarden zelf.

Het Kremlin zal zich een zekere suzereiniteit voorbehouden over die romp. Een soort supervisie. Het heeft nu immers de Ukraïners degelijk weten te rubriceren als een soort crypto-westerlingen of semifascisten. Het moet dat doen wil het de hecatomben bloeds die het aan eigen dienstplichtigen heeft moeten vergieten tegenover de eigen oostbevolking kunnen rechtvaardigen. De derdelanders zijn in deze situatie veroordeeld voorshands ook in Nederland te verblijven, omdat de veilige oorden waar ze zouden kunnen verblijven niet staan te popelen hen op te nemen, gesteld al dat men ze juridisch overtuigend als land van herkomst zou kunnen aanmerken.

De Raad van State heeft immers gesteld dat zij mogen afwachten, welk oordeel “de Europese rechter” zou geven over de perspectieven van die terugreis en die staat: beantwoorden die aan de humanitaire minima die ten grondslag liggen aan de artikelen 2 en 8 van het Europese Mensenrechtverdrag? In het eerste wordt geborgd dat zij niet aan een “wrede of onmenselijke behandeling of bestraffing” mogen worden blootgesteld en het tweede borgt hen dat ze veilig gesteld zijn in hun gezinshereniging en private levenssfeer, indien ze die reis gedwongen zouden moeten aanvaarden, eventueel door uitzetting via de Nederlandse openbare gewapende macht.

Omdat het goed riemen snijden is van andermans leer zal het Hof te Straatsburg Nederland aansprakelijk stellen voor iedere krenking van die borgen op die reis, na aankomst of na voortgezette toegangsverschaffing. Zelfs bij gegarandeerde wedertoelating in dat derde land. Welk verschil zal er nu, wat betreft de verschaffing van toegang tot de Nederlandse collectieve sector, de daarin voorhanden voorliggende stoffelijke voorzieningen en de financiële bijstand zijn tussen deze derdelanders en de Ukraïners?

De vraag stellen is haar beantwoorden. De Ukraïners zullen verstarren in wrok tegen Het Westen, wanneer zij zich realiseren dat dat Westen hun staat bij de wapenstilstand alleen heeft laten voortmodderen niettegenstaande alle beloften, toejuichingen en bijstandsverzekeringen sedert 2014 en herhaald in 2022, 2023 en 2024. In dat laatste jaar zwakten deze bemoedigingen af en hokte de militaire ondersteuning, vooral die van de munitie-aanvoer. De Ukraïners zullen een weerbarstig Slavisch residu blijken te zijn binnen de Nederlandse samenleving. Op zijn minst. Werden zij niet geïnviteerd?  Noemde de minister-president hen geen broedervolk? Streden zij niet voor Het Westen? Men mag hen niet vergelijken met opportunistische veilige derdelanders, zullen zij briesen.

Zij zullen tenminste van Den Haag due compensations eisen – en misschien daarvoor in Straatsburg, Luxemburg of bij het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties gehoor vinden. Dat laatste ligt in de reden daar dat Gerechtshof ook de Palestijnen deze compensations niet wilde onthouden na de zware militaire strijd in de Gazastrook of die nu wel of niet door die Palestijnen was geprovoceerd. Waarom dan de Ukraïners wel, die evenmin zich ooit nog met hun families kunnen verenigen, evenals de veilige derdelanders?

Rechters kijken naar die rechtstoestand – inbreuken op het familieverband – en niet naar de wijze waarop deze inbreuken ontstonden. Dat was vroeger anders. Maar rechters hebben die criteria duchtig geherdefinieerd. Nederlandse rechters voorop. In zoverre zijn we een gidsland. Wat houdt dan andere illegalen in Nederland tegen om ook degelijke compensaties te eisen? We zien de moesson van procedures komen. Met de bijbehorende financiële gevolgen. Die bepaald niet die op middellange termijn zullen zijn. Daarvan is het overblijvende effect omvolking te Nederland met alweer enige honderdduizenden. Daartoe bestond de toeleg niet bij die rechters. Maar voorzienbaar was het wel.