Je kunt echt goed merken dat de Tweede Kamer verhuisd is naar het voormalig departementsgebouw van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Het ligt vlak bij de Utrechtsebaan, waar de extensionisten rebelleren en zich weer overal aan vastplakken in de brandende zon. Die baan ligt dieper in een tunnelbuis waarover tal van bruggebouwen zijn aangelegd, waaronder de kantoren van het Parket-Generaal waar ik menige jaren heb gezeten over die baan. Maar ook de Centrale Raad van Beroep voor het Bedrijfsleven. En nog wat overheidsdiensten. Het heet daarboven eigenlijk Prins Claus Laan. De kantonrechter zit daar ook aan, de rechtbank en verder het hof Den Haag.
Maar ook belendt er de nationale Bibliotheek aan met het Nationaal Archief. De baan lijkt nu, vanwege de locatie, een soort berenkuil: veel ramptoeristen hangen over de railingen naar beneden in die tunnel te kijken, waar zich de rebelse demonstratie tegen de overheid en voor het klimaat afspeelt. Ze schreeuwen soms aanmoedigingen naar de demonstreerders als er tumult dreigt met de politie, die de deelnemers aan deze openbare manifestatie proberen te versjorren en te verplaatsten of te ontplakken. Maar soms komen er ook verwensingen naar beneden, gericht tegen de extensionisten of tegen de politie al naargelang het standpunt van de werper of gooier. Opmerkelijk veel mensen zijn het toch oneens met de extensionisten en zetten de worstelende politiemensen aan tot het hanteren van gummi- of wapenstok.
De extensionisten en politionisten proberen zichtbaar zich te beheersen, want ze streven aan geen van beide zijden naar escalatie of geweldplegingen met openbare verenigde krachten. De toeschouwers kunnen dat soms bepaald niet waarderen en zetten aan tot krachtige interventies en arrestaties, terwijl de zon in de tunnelbaan onbarmhartig de temperatuur nog hoger opjaagt. De Bezuidenhoutseweg is nu ook onderdeel van de openbare manifestatie evenals de Boslaan en de Benoordenhoutseweg, dus wie naar het centrum van de stad zou willen heeft pech en wie daar opgesloten zit of staat kan niet naar huis terug in het Bezuiden- of Benoordenhout.
Dat blijft vermoedelijk nog lang het geval, want de politie heeft het volhandig en kan niet iedereen een adequate sluiproute aanwijzen. Ook niet aan toeristen met hun optochten vergezeld van gids. Ze kijken belangstellend toe, deze Aziaten, wat de Nederlanders hier onderling aanrichten en vragen soms aan mij belet ter duiding. Ik zeg ze dan maar dat het hier een landelijke folklore geldt ter viering van de wisseling der seizoenen en dat er straks een klompendans gehouden wordt op het kruispunt waar ook het grote kantoorgebouw staat van de Vereniging van Nederlandse Ondernemers. Er zullen daar typische delicatessen gratis verkrijgbaar zijn zoals haring, rolmopsen, bitterballen en frieten met sauce Hollandaise. De optocht, aangevuurd door de gids, zet zich dan meteen in beweging, want net als de Hollander zelf kun je ook een Aziaat op een plank wegdragen als er ergens iets gratis in grote hoeveelheden ter consumptie wordt aangeboden.
Of de ecologische en klimatologische boodschap van de extensionisten daarmee recht wordt wedervaren is een open vraag, al vindt de uitbater van snacktent “De Vrijheid” van wel. Hij kan onder deze omstandigheden zijn frikandellen niet kwijt in de kolkende menigte en mijn aanwijzingen leiden tot een verplaatsing van een aanzienlijk aantal Aziaten. Op weg naar een sacramentele plechtigheid die nimmer ritueel voltrokken zal worden, want de extensionisten hebben opmerkelijk weinig gevoel voor humor en ook niet voor bitterballen. De Aziaten slaan het Boschpad in, mijn gestrekte wijsvinger als baken nemend, en dat ziet er veelbelovend uit.