Onmiskenbaar is Goor een man van de wereld. Een man die er toe dééd. Dééd. Denk om de onvoltooid verleden tijd. Want nu, in dit tijdgewricht van Covid-crises en politiek populisme, oprukkende algoritmes en inflatie-dreiging doet zelfs Goor er niet meer toe. Althans: niet veel. Dat valt Goor niet mee. Bij Geer ligt het voor de hand, dat hij gemarginaliseerd is. Daar heeft hij, dat kan Goor je makkelijk bewijzen, ook naar gemaakt. Neem nu alleen maar eens Geers malle lange jassen en veel te grote hoeden. Over Geers zienswijze betreffende dit ondermaanse wil Goor het uit piëteitsoverwegingen niet eens hebben.
Geer praat raar. Hij is, kortom, een man uit de negentiende eeuw. Netflix? Omroep MAX? Geer weet niet wat het is. Hij leest ook de verkeerde boeken. Hij houdt geen gelijke tred met de samenleving. Goor daarentegen draagt rode DAKS-broeken met daarbij passende subtiel geruite groen-donkerblauwe ruiten. Je kunt zien dat Goor uit het Benoordenhout afkomstig is. Klap op de vuurpijl: Goor draagt in het openbaar blote voeten. Géén kousen, wil ik maar zeggen. Hij schuift zijn onderdanen direct in zijn grijskleurige suède loafers. Aldus begeeft hij zich op en de publiek toegankelijke weg. Hij wordt dus als een gezaghebbend persoon herkend op Voorhout, Plein, Binnen- en Buitenhof.
Bedienend terraspersoneel komt Goor onmiddellijk de krant brengen en voorbijfietsende dames van zekere leeftijd kijken eerbiedig om. Je hébt het. Of je hébt het niet. Goor hééft het. Geer niet. Daarop heeft Goor, omdat hij van nature goedhartig is, Geer wel aangesproken. Goor heeft gewezen op de verkeerde knik in Geers pantalon boven de wreef — ha, ja! als dat stuk textiel de naam “pantalon” eigenlijk wáárd is. De jasjes die Geer draagt, winkeldochters uit Peek en Cloppenburg, zijn overduidelijk voorzien van Turkenpatronen die de feilen in Geers barre gestalte accentueren. En dan wil Goor het nog niet hebben over de theedoekachtige stropdassen die Geer zich permitteert. De turftrappers waarop Geer voortstrompelt. Er zijn eigenlijk geen woorden voor. Al is het anderzijds weer opmerkelijk hoeveel Goor tot dit educatief doel uiteindelijk paraat blijkt te hebben.
Geer is onverbeterlijk. Goor heeft het gehad over de dringende noodzakelijkheid dat Geer óók blote voeten in zijn schoenen gaat dragen. Het zou een kleine verbetering zijn. Niet veel. Maar toch. Dan zou Geer echt merken, dat er anders, minder schattend als het ware, naar Geer gekeken wordt. Hij zou van een vanzelfsprekend ephimère natuurverschijnsel wellicht gepromoveerd worden tot een burger-in-aanbouw. Een wezen in wording. Op weg naar een hogere trap in de beschaving. Iets wat kan evolueren.
Geer zou natuurlijk niet meteen met openklankende schal van jonge vrouwenstemmen begroet worden als nobel vertegenwoordiger van een betere klasse, zoals Goor, maar, echt, het zou schélen. Geer zou het moeten proberen. Het zou opzien baren. Het zou leiden tot het rammelend verschuiven van de terrasstoeltjes op het Hoytemaplein, dat Mont Martre-in-wording in het Benoordenhout waar nu steeds meer haute volée neerstrijkt om te zien en gezien te worden. Zeker nu men naar de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Sigrid Kaag daar vaak in het wild ongebroken kan gadeslaan, al proberen wappies aanslagen te begaan op deze bewindspersoon die Goor zo intiem kent, al heeft Goor daar nooit iets van willen zeggen. Geer zou nu eens niet zo eigenwijs moeten wezen. Geer, eigenwijs als immer, heeft pas na bewogen aandringen uiteindelijk de stoute schoenen aangetrokken. Zonder kousen.
En aldus geschiedde naar voorzegd werd. Geer is getogen naar dat plein. In hope van een chalereuze ontvangst. In de verwachting dat bloemen gespreid zouden worden door bevallige nimfen, zoals bij Goor, die in harmonische rei zouden uitbarsten dat ze nimmer blote enkels hadden waargenomen als hier en nu. Zij het boven achterhaalde pantalonstootranden. Geer hoopte op glans aan de dageraad van zijn onbenullig bestaan. Hij liep het plein zesmaal rond in zes dagen. Want zie, er staat geschreven: trekt dóór en gaat rondom! En wie toegerust is, ga voor de Ark des Heren Heren! Waar bleven de bazuinen van Jericho? Maar Geer ervoer alleen maar blote voeten in zijn turftrappers.