Het zijn vervreemdende tijden, overwoog ik deze ochtend, al fietsend door het overheerlijke Haagsche Bosch. De bomen worden om zeven uur nog vol omsluierd door de nachtelijke nevel, terwijl het toch al bijna drieëntwintig graden is onder de dikbebladerde boomkruinen. Want de bomen kunnen geen kalender kijken. Ze weten dus niet dat het herfst is. Volop. Het bos heeft nu iets van een oerwoud, met al dat vocht dat uit de kruinen komt lekken, omdat die tooi de mistbanken vast blijft houden. Maar tussen die groenvoorzieningen schemert al hel een strakblauwe lucht. De asielzoekers die de wodka-besproeide nacht op hun bankjes die hun voorlopige thuisbasis zijn hebben doorgebracht, ontwaken evenzeer.
Ze hebben rugzakken en rolbare vuilniscontainertjes om hun woonst heen gegroepeerd. De meesten zitten geeuwend, omdroest door alcholdampen, vaag voor zich uit te staren. Soms bekrabben ze hun behaarde buiken genotzuchtig, onderwijl eekhoorns verjagend die nieuwsgierig op hun zooi komen afhippen op hope van een versnapering. Want ook hier, onder de ontheemde zonderlingen, is de mens de gebieder van de lokale hiërarchie, waarin egels de laagstgeplaatsten zijn. Deze diertjes moeten het zwaar bezuren als ze snuffelend de rugzak naderen.
De kans is groot dat de asielzoekende oostblokkers, met wie de Nederlanders hun ondanks nu supranationaal innig verbonden zijn als warmhartig thuisland voor generiek ontheemden, de zware beprofielde wandelschoen krachtig op het merkwaardig zoogdiertje plaatst. Het wordt dan vakkundig tot bloedmoes geplet. De eekhoorns weten dat al en springen ritselend in hun boom, waar ze al langer woonden. Totdat deze verblijfplaats ingevorderd wordt voor de oostblokker die tenslotte ook rechten kan doen gelden op een sociale woning betaald uit de publieke kas.
De spreidingswet, die wat D66 betreft niet controversieel moet worden verklaard, voorziet in een dwangmachtiging die de gemeente naar believen kan aanwenden, óók in het Haagsche Bosch. Daar moeten tijdelijke mini-appartementen komen ter leniging van de acute nood die zal ontstaan wanneer de herfststormen op ons gaan neerranselen. Want de kentering der seizoenen gaat nu toch doorzetten, ook als is het kabinet demissionair en is dat kenteren zelf zonder ontheffing controversieel. Zo’n bank is dan, hoeveel wodka men ook consumeert, een minder aangename, zeg maar rustig: tochtige, vestigingsplek.
Daar moet iets aan gedaan worden vindt Amnesty International. Dus zal dat ook gebeuren. Buiten de gemeenteraad om. De democratie moet wel en doet goed. Maar niet als Amnesty een noodtoestand afkondigt. Verder blijkt dat ook vandaag Extinction Rebellion weer heel wat van plan is op de Utrechtse Baan, die tijdelijk bezet gaat worden om het klimaat te bewegen minder snel en eigengereid te verhitten. Daarom is de politie al nerveus in actie, zo blijkt aan de uitgang van het mooie fietspad dat door het Haagsche Bosch leidt naar het stadscentrum. Er staan polities met hun eigenaardige geelzwarte hesjes al allerlei voorzieningen te treffen om de demonstranten in bedwang te houden. Overal motoragenten en controleposten. De bedienaars der wet bemonsteren mij argwanend.
Maar ik zie er zo overduidelijk uit als een kleurloze en zakkige pensionado die zonder erg gevaarvolle grensoverschrijdingsposten probeert te passeren op een overjarige Gazellefiets, dat men mij toch schokschouderend doorlaat. Een agente bitst mij wel even toe waar ik dan wel denk dat ik heen wil gaan? Ik geef op dat ik bij het koffietentje Belmondo op de hoek Fluwelen Burgwal en Korte Pooten mijn koffieversnapering denk te halen. Met een grote café latte. Ze bemonstert mij zorgvuldig en overlegt even met een grote boomlange vertegenwoordiger van Hermandad.
Die zoekt contact met de korpsleiding via een walkie talkie of hoe zo’n ding ook mag heten. Knetterend doch onverstaanbaar komt uit de hogere regionen een blaffende reactie. Ik mag doorfietsen, als ik het niet te lang maak. Want op de Heerengracht moeten versperringen komen. Die gaan aanstonds dicht. Er is een bijeenkomst gepland met sprekers aan de Laan van Reagan en Gorbatsjow en daarvoor komen de eerste drommen al het Centraal Station uitpuilen. Daar moet ik bij weg blijven. Is dat goed begrepen? Ja mevrouw de agent van politie van het korps Haaglanden.