Je kon tijdens het interview op de NPO al merken dat de verslaggever op de radio niet erg vriendelijk was jegens deze BBB-trawant. Hij onderbrak Smits betoog voortdurend, sneerde dat Smit weer aankwam met achterhaalde stellingnames en dat Smit toch moest weten dat een weigering van derogatie bindend is. Daar kan je niet steeds maar op terugkomen. Derogatie: een tijdelijke uitzonderingspositie in een generiek beleidssegment. Dat beleid moest immers uniform voortvarend geborgd worden. De integriteit van de ecologie smeekte erom.
Dat moest Smit zelfs nog wel kunnen begrijpen. Het scheelde niet veel of de interviewer had Smit toch maar, voor de duidelijkheid, weggezet als een wappie. Omdat bij BBB alleen maar wappies zitten. Dat is een algemene wetmatigheid. Geen derogatie is hier toelaatbaar. Weet je wel? Weldenkend Nederland via de eveneens weldenkende NPO. Die het met iedereen goed voor heeft. Maar daar zijn grenzen aan. En ook daarvan: geen derogatie. Zo gáát dat in grote-mensenland.
Maar Smit Wappie? Smit is geboren en opgegroeid in Twente, studeerde aan de KU Leuven en de Universiteit Twente. Smit was bestuurlijk actief in het verenigingsleven en politieke (jongeren)organisaties. Smit was eerder raadslid in de gemeente Hof van Twente en gedurende 8,5 jaar in het Europees Parlement werkzaam als persoonlijk beleidsadviseur binnen de Nederlandse delegatie in de EVP-Fractie, met name op het gebied van landbouw, plattelandsontwikkeling, milieu, klimaat, wildbeheer, visserij en internationale handel.
In voorjaar 2022 leidde Smit de beleidsmedewerkers van de Tweede Kamerfractie van BBB rond in Brussel. Hij schreef als co-redacteur de onderzoekspublicatie ‘Stikstof. Van technocratische tunnelvisie naar realistisch rentmeesterschap’ (2022) van de onafhankelijke kennisorganisatie De Nieuwe Denktank (DND), die afrekent met het Nederlandse stikstofbeleid. In voorjaar van 2023 trad Smit als adviseur toe tot de kerngroep Europa binnen BBB.
En hij had een goed verhaal. Ingewikkeld, zeker. Hij probeerde duidelijk te maken dat de stikstofcrisis is beraamd op grond van achterhaalde forfaitaire modellen. Smit kwam met kwantitatieve en kwalitatieve argumenten. Niet lekker in het gehoor. Mest stinkt. Ook auditief, als het ware. Via de ether. Of de kabel. En natuurlijk maakte Smit reclame voor de BBB. Zoals de interviewer doorlopend de NPO zat te promoten.
Waarvan de interviewer ducht dat de BBB als regeringspartij alles uit de kast zal halen om deze achterhaalde publieke omroeporganisatie met haar nodeloze directies, managementslagen en reflectiegroepen nog afgestemd op het onherroepelijke verjaarde ideologische zuilensysteem naar levensovertuiging en confessie geheel uit de lucht te halen. Een standpunt waarop de BBB niet hamert. Maar waarvan ik langzamerhand ga vinden dat er alle aanleiding toe is. Dat interview toonde het voor de zoveelste keer aan. Tussen NPO en D66 schemert zelfs geen zwakke glimp van licht.