Schijnvertoning

Alles bij elkaar moet dus geconcludeerd worden, dat de aantijgingen ten laste van Baudet en anderen, die kennelijk gerust anoniem kunnen blijven, hoezeer ook in ’s lands vergaderzaal geslaakt, een schijnvertoning bleven. Er is zelfs geen begin gemaakt met het formuleren van het strafbare feit dat men in het feitencomplex dat men op het oog zou hebben wil zien. Het bleef bij onmachtige toespelingen op politici die gelden zouden hebben aangenomen.

Wat hun toeleg daar bij was, wat van hen in ruil verwacht werd, of zulks met hun bediening te maken kon hebben, of er een gelijktijdigheids- of een oorzakelijkheidsverband kon bestaan tussen de functie en te verrichten diensten, daarover liet niemand zich uit. Maar parlementariërs bevestigden wel voor het oog van de natie dat zij medeparlementariërs gerust wel in staat achtten tot deze ambtscorruptiviteit, daarmee de argwaan van veel kiezers die toch al niet meer veel op hebben met het Haagse gedoe nog versterkend en herbevestigend.

Hier ondermijnen afgevaardigden de geloofwaardigheid van hun ambt bij voorraad en in blanco. Het zal allemaal een verder gevolg hebben. Als de wagen van de formatie straks krakend en piepend toch weer in beweging komt. Dan zullen nieuwe suggesties rijzen. Ten laste van de gelederen van de PVV. Het zoemt rond in Den Haag. Er is straks vast iemand die voordeel heeft gehad bij een handeling waarbij Russen op enigerlei wijze betrokken waren. Zonder te weten, wellicht, dat er Russen in het spel waren en waar dat geld herkomstig was.

Dat kan zelfs in Den Haag al het geval geweest zijn op een van de talloze recepties. De ontvangsten op de ambassades en consulaten zijn er goed voor: er wordt daar nu eenmaal genetwerkt. Daar zijn deze bijeenkomsten tenslotte ook voor. Je herkent de consul van Oezbekistan niet aanstonds aan spraak, gelaatskeur, speldje en fraaie boekjes die hij gul uitdeelt. Het wachten is nu maar wat er weer eens verzonnen wordt. Voor en ten behoeve van een nieuwe vertoning in ’s lands vergaderzaal.  Buiten de orde. Of niet.

Je kunt altijd zeggen dat je je vergist hebt maar dat de dwaling verschoonbaar is. En dat waar er rook is ook vuur moet zijn. Wat aantoonbaar in het algemeen niet waar behoeft te zijn. Zoals één bereden politiepaard niet impliceert dat er iets oproerigs aan de hand is.