Corts kabinet was dus een echt koninklijk kabinet. Majesteit zelf had immers haar geliefde raadadviseur ontboden buiten het parlement om. Ze had hem neutraliteitsinstructies gegeven. Met het oog op het nakend Armageddon. Ze wist van neef Willie al, dat op de Balkan de zaak behoorlijk uit de hand aan het lopen was. Vanwege de voltooide aanslag op Franz-Ferdinand. De Oostenrijks Habsburgse troonopvolger. En ze wist, want Willie was ongelooflijk indiscreet, dat Willies Veldleger ging aanvallen westwaarts onder Luik.
Ze dacht eerst maar eens af te wachten, wat dat verder ging opleveren, voordat ze positie zou kiezen in het conflict. Ging Willie met de overwinning aan de haal, dan was een alliantie met Willie mogelijk. En anders dan maar een met Whitehall. Niet echt met graagte, want de Boerenoorlog in Zuid-Afrika zat Wilhelmina nog echt hoog. De Britten hadden getracht de stamverwante, zo vrome protestantse boeren met hun gezinnen uit te moorden. Dat vergat Wilhelmina nooit. Ze zei dus tegen Cort dat hij wat de neutraliteit betreft moest afwachten, of zij het sein zou geven tot aansluiting bij Londen of juist bij Berlijn.
Cort heeft later wel gezegd dat hij toen pas goed inzag hoe naïef de landsvrouwe in deze soort aangelegenheden kon zijn. Want hij zag wel in dat het echt niet aan Wilhelmina zou liggen wiens zijde ze in deze wereldkrijg ze zou kunnen kiezen. Whitehall overwoog een preventieve aanval op de ongedekte flank van Willies Veldleger. En die flank lag echt in Nederland, aan diens onbeschermde vlakke kusten aan de Noordzee. Admiraal Fisher dacht óf in de Oostzee aan te vallen met een door slagschepen gedekte expeditionaire doorstoot in de onbeschermde bocht in de haffkusten daar ná Lübeck. Of ter hoogte van Helgoland in de Deense Bocht. Of via Noord en Zuid-Holland.
Daar waren geen suffisante fortificaties die een doortocht zouden kunnen vertragen. Churchill was daar ook glad voorstander van. Het Nederlandse Veldleger was te dezen betekenisloos. Ze had niet ingecalculeerd dat Willie uiteindelijk zou kiezen voor een invasie in neutraal België. Omdat het koninkrijk Pruisen mede-garant was geweest van de eeuwigdurende neutraliteit van België. In 1830 al.
Ze kon niet geloven dat Willie als opvolger in de Pruisische kroon zich niets gelegen zou laten liggen aan die garantie. Dat werd pas duidelijk, nadat Willie op 3 augustus 1914 een ultimatum had doen stellen aan Albert I: hou je leger in de kazerne, wij banen ons een doortocht links van de Maas op Parijs. Doe je dat niet, dan branden we die doortochtroute plat voor onze infanteristen. Doe je dat wel, dan krijg je ruime schadevergoeding en gebiedsuitbreiding ten koste van Frankrijk. Dat Willie zijn bezworen garantie niet zou nakomen daagde bij Wilhelmina laat.
Het plaatste hem bij de Bozen. En als hij Boos was, dan waren Frankrijk en Engeland Goed. Om het in de termen van Mani te zeggen. Nadat de Pruisen en Saksen flink hadden huisgehouden in de streek rondom Herstal rechts van de Maas met vele burgers als gijzelaars, bleek het Keizerrijk inderdaad een imperium van Satan. Cort kon daar tegen de natie in de Kamer mobiliseren, zelfs met hulp van de socialen: Troelstra verklaarde nu manhaftig dat de nationale gedachte de nationale geschillen overheerste, want die natie werd acuut bedreigd.
Zijn fractie zou alle mobilisatiekredieten goedkeuren. Wilhelmina stelde nu vast dat haar onderdanen Goed waren. Dat had ze niet verwacht. Cort wel. Maar die meende ook dat ze niet lang Goed zouden blijven. Hij kreeg nu van deze Goeden blancovolmachten. Alleen zó kon zijn koninklijk kabinet zijn extraparlementaire gang gaan. Dat kan wellicht in Nederland ook, als Putin doorgaat met zijn chantages van Het Westen. Alleen stelt dan ons Veldleger nog minder voor dan in 1914.